წარმოგიდგენთ მოკლე მიმოხილვას: " "New York Times""-ის 1969 წლის აპრილის
ინტერვიუში ჟურნალისტმა ალდენ ვიტმანმა ჰკითხა მწერალ ვლადიმერ ნაბოკოვს:

-
"სად დააყენებდით საკუთარ თავს გარდაცვლილი და თანამედროვე მწერლები რომ შეგედარებინათ?" ნაბოკოვმა უპასუხა,
რომ კარგი იქნებოდა არსებობდეს სპეციალური ტიპოგრაფიული, ღიმილის მსგავსი ნიშანი, რომელიც ამ კითხვის პასუხად
ჩაისმებოდა ინტერვიუში.

მოგვიანებით, ამერიკელმა ჰარვეი ბელმა მასაჩუსეტის სახელმწიფო სადაზღვეო კომპანიისთვის შექმნა ლოგო, რომელსაც
უნდა გამოეხატა კომპანიის კეთილგანწყობა თავისი მომხმარებლებისადმი. ეს ლოგო უკვე ვერტიკალურად ასახავდა
თვალებსა და გაღიმებულ ტუჩებს, რომლებიც ყვითელი ფერის წრეში იყო ჩასმული.

თუმცა,ინგლისური კომპანიის "Smiley World"-ის დამფუძნებელი ფრანკლინ ლუფრინი ამტკიცებს, რომ აღნიშნული
სიმბოლო პირველად მან გამოიყენა 1971 წელს გაზეთში მუშაობისას, როცა სურდა სახალისო ახალი ამბების ვიზუალური
გასხვავება სხვა სტატიებისგან. მას შემდეგ კი მან დაიწყო საკუთარი პროდუქციის გატანა ასზე მეტ ქვეყანაში, ლოგოდ კი
აღნიშნულ სიმბოლოს იყენებდა. როგორც გავარკვიეთ, ლიცენზირებული კომპანია "Smiley
World" საექსპორტოდ აწარმოებდა ტანსაცმელს, აქსესუარებს, საკვებს, ოთახის ავეჯს და სხვ. მოკლედ, ეს იყო პირველი
გრაფიკული ღიმილი, რა თქმა უნდა, არათავსებადი ტექსტური შეტყობინებებისთვის.